PSKO - Forum dyskusyjne

Buba · Gość

WITAMY

gadula · Gość

RZĄD BEZ PANI PROFESOR ZYTY GILOWSKIEJ OSIĄGNIE POZIOM KADRY PAWŁA JANASA Rolling Eyes

Przyklejony · Gość

nie przypomina wam to Orwella " Rok 1984"?

Aga · Gość

Dokladnie i trafnie to okresliles. Pozdrawiam

Gość

SIŁA ZŁEGO NA JEDNEGO Exclamation

Hiacenty · Gość

Bezrobocie.
Polski paradoks: co szósty Polak nie ma pracy, a setki firm bezskutecznie szukają ludzi.
Mamy kolejny cud nad Wisłą. Wystarczyło kilkanaście miesięcy wzrostu gospodarczego na przyzwoitym (zbliżonym do 5 proc.) poziomie i możliwość pracy w Unii, by w Polsce - kraju, gdzie stopa bezrobocia jest najwyższa spośród państw Wspólnoty (16,5 proc.) - zaczęło brakować rąk do pracy. To dobra wiadomość dla pracowników: jeśli macie kwalifikacje, idźcie do szefa po podwyżkę lub zmieńcie firmę. Gorsza dla pracodawców: skończył się czas taniej siły roboczej i dyktowania najniższych stawek.
Oczywiście tych zmian na rynku pracy nie da się wytłumaczyć wyłącznie nową falą emigracji zarobkowej ani dobrą koniunkturą. To także skutek niedostosowania polskiego systemu szkolnictwa do wymogów rynku i wysokich pozapłacowych kosztów pracy, które sprawiają, że co piąty pracownik znajduje się w szarej strefie. Dlatego - choć niektórzy politycy mają takie pomysły - nie da się ich zatrzymać wprowadzeniem nakazów pracy dla absolwentów jak za czasów Władysława Gomułki ani wprowadzeniem odpłatności za studia medyczne i inżynierskie. Nie warto także hamować imigracji z Azji czy Ukrainy - a i takie są zamiary. Trzeba obniżyć koszty pracy i skłonić młodzież, by oprócz patriotyzmu zechciała uczyć się także matematyki.
Najtrudniej dziś znaleźć specjalistów z branży farmaceutycznej, bankowej, ubezpieczeniowej, IT i telekomunikacyjnej. Poszukiwani są nie tylko menedżerowie, księgowi, programiści i inżynierowie, ale również wykwalifikowani murarze, tynkarze, elektrycy, spawacze, kierowcy.
Wiecej inf. w najnowszym NEWSWEEKu

Gosciu 0 · Gość

Z prasy i internetu dzis dowiadujemy sie, ze teczka pana Jaroslawa byla sfalszowana przez SB. To na tej samej zasadzie wielu dziennikarzy, ksiezy i politykow oraz osob zupelnie niewinnych moga miec w papierach falszywki

Gadula · Gość

A ja sie zastanawiam, komu to zalezalo na odejsciu pani prof. Zyty Gilowskiej z rzadu?

Gość

ROZGRYWKI WEWNATRZ PiS, KTOREJ OFIARA ZOSTALA PANI ZYTA GILOWSKA Crying or Very sad

Buba · Gość

Sami podkopuja swoj autorytet. Kreca cos na boku. Brutalizacja! PiS to jest taki partyjny beton, ale jest to strategia na krotka mete.

Polak · Gość

Mnie sytuacja w jakiej znalazla sie pani Zyta Gilowska przypomina w pewnym sensie "Proces" Franza Kafki - powiesc ktora ukazuje male mozliwosci ludzkie wobec wszechogarniajacej biurokracji, ktora mozna traktowac jako metafore zycia. Czlowiek jest bezsilny w walce z zyciem i jedynie, co mu pozostaje, to zaakceptowac stan obecny i porzucic jakiekolwiek zamiary zmiany. Jest to niezwykle przykra i pesymistyczna wizja swiata, z ktora trudno sie zgodzic. A jednak... Bohater Jozef K. nie przywiazuje uwagi do procesu, jaki sie toczy, pozniej zaczyna walke z dziwacznym wymiarem sprawiedliwosci, wszystko po to, by na koncu przegrac.

Elik

"Życie Warszawy": Rząd kończy prace nad projektem ustawy o Karcie Polaka - legitymacji dla rodaków mieszkających poza krajem. Dzięki niej Polacy będą mogli łatwiej niż dotąd odwiedzać ojczyznę, osiedlać się w niej lub studiować.
"Rządowy projekt ustawy jest już w fazie nieformalnych konsultacji międzyresortowych" - ujawnia dziennikowi doradca premiera ds. Polonii i Polaków za granicą Michał Dworczyk.

Zgodnie z projektem, wszyscy rodacy, którzy mieszkają poza granicami kraju - a nie mają polskiego obywatelstwa - będą mogli starać się o specjalną legitymację: Kartę Polaka. By ją otrzymać, będą musieli dowieść polskiego pochodzenia. Jakie przywileje wiązałyby się z posiadaniem Karty Polaka? Na razie szczegóły objęte są tajemnicą. Nieoficjalnie gazeta dowiedziała się jednak, że Karta dawałaby prawo do nauki i studiów w ojczyźnie na równi z Polakami, przywilej bezpłatnego wstępu do muzeów i - co najważniejsze dla rodaków mieszkających za wschodnią granicą - ułatwienie w otrzymaniu wiz wjazdowych do Polski.

"Uproszczenie procedury wizowej to i tak bardzo dużo. Zdajemy sobie sprawę z tego, że na całkowite zniesienie wiz nie mamy co liczyć. W końcu Polska przystępuje w przyszłym roku do układu Schengen, co niesie za sobą zaostrzenie polityki imigracyjnej" - komentuje na łamach "Życia Warszawy" prezes Związku Polaków na Ukrainie Stanisław Kostecki.

Dzięki Karcie Polakom bez obywatelstwa łatwiej będzie też wyegzekwować konstytucyjny przepis dający im prawo do osiedlania się w ojczyźnie przodków.

zrodlo> Onet

Elik

Zwyciestwo absurdalnego systemu nad jednostka...

Elik

Polonia i Polacy w krajach Unii Europejskiej
W murach Wyższej Szkoły Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku, 29 maja 2006 r. odbyła się konferencja naukowa pt. "Polonia i Polacy w krajach Unii Europejskiej".
Po uroczystym powitaniu przez rektora uczelni prof. dr hab. Adama Koseskiego, obrady poprowadził dziekan Wydziału Nauk Politycznych, prof. dr hab. Marek Jabłonowski.
Jako pierwsza głos zabrała Helena Miziniak z Londynu, Prezydent Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych, która w obszernym wystąpieniu poruszyła najistotniejsze problemy współczesnej europejskiej Polonii. Ze szczególną siłą podkreśliła za słabe zainteresowanie mediów polskich ich problemami i zbyt słabe nagłośnienie w kraju zgłaszanych przez nich postulatów.
Z kolei Prezes Stowarzyszenia Wspólnota Polska zwrócił uwagę na wyraźnie zmieniającą się rolę i funkcje tradycyjnych organizacji polonijnych zwłaszcza teraz, kiedy otworzyły się granice i potężna fala rodaków ruszyła do Anglii, Irlandii, Szwecji etc. Trzeba by zrewidować pojęcie "Polonusa" czy "emigranta" wobec tego exodusu. Nie bardzo bowiem one pasują do ludzi, którzy czasowo tylko przemieszczają się do pracy poza granicami ale często przyjeżdżają do rodziny i tu lokują zarobione pieniądze.
Profesora zapytał kiedyś zagraniczny gość, co to za duże miasto Siemiatycze? Jakie duże - odpowiedział profesor - toż to dziura na wschodzie Polski. No popatrz pan - zareplikował gość - dziura a ma stałą linię autobusową do Antwerpii. Nawiasem mówiąc - ponieważ mam chatę na skraju Puszczy Białowieskiej, więc często przez Siemiatycze przejeżdżam - na moich oczach w ciągu ostatnich piętnastu lat powstała tam dzielnica domkowo-willowa. A za jakie pieniądze? A no tych, co tymi autobusami do pracy w Antwerpii dojeżdżają. Bo przecież bezrobocie w Siemiatyczach jest straszne. Po wystąpieniach ważnych oficjeli z MSZ i Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego pałeczkę przejęli naukowcy. Wielce interesujące ale i zatrważające informacje podały dr Magdalena Paluszkiewicz-Misiaczek i dr Katarzyna Spiechlanin z UJ. Przeanalizowały one skalę wyjazdów z Polski do pracy na Zachodzie tzw. białego personelu (lekarze, pielęgniarki). Wynika z tego, że chyba już najwyższy czas aby rząd zechciał zauważyć problem, bo jeszcze trochę a nie będzie miał nas kto leczyć.
Z kolei panie z uniwersytetu w Opolu (prof. dr hab. Wiesława Piątkowska-Stepaniak i mgr Barbara Curyło) zarysowały obrazy wielce interesującej ewolucji, którą dostrzegły w formach życia polonijnego w Nowym Jorku i Sztokholmie. Otóż okazuje się, że w tych skupiskach Polaków z przewagą ludzi dobrze sytuowanych i wykształconych coraz mniejszą rolę odgrywają tradycyjne, niejako obrzędowe formy manifestacji polskiego patriotyzmu, słabnie funkcja Kościoła natomiast rośnie znaczenie manifestacji polskości poprzez tworzenie kultury wysokiej, sztuki nawet elitarnej. Powstają kluby, galerie, tworzą się nowe środowiska twórcze, muzyczne, plastyczne etc.
Było jeszcze wiele innych referatów ale szczególnie zainteresowała mnie odważna teza prof. dr hab. Władysława T. Miodunka, językoznawcy z UJ, który w bardzo ciekawy sposób udowadniał, iż rośnie siła języka polskiego w Unii Europejskiej. Zupełnie niespodziewanie przyczyniła się do tego wizyta u nas papieża Benedykta XVI, który spore fragmenty swoich homilii mówił po polsku.

Elik

Posiedzenie Senackiej Komisji
Senacka Komisja Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą rozpatrywała 22 maja wnioski o zlecenie zadań państwowych w zakresie opieki nad Polakami i Polonią za granicą. Jak zwykle, gdy chodzi o pieniądze, było gorąco. Odnosiło się wrażenie, że polska polityka w zakresie podtrzymywania polskości wśród Polaków i Polonii sprowadza się wyłącznie do płaszczyzny finansowej. W wyniku zgody ministra finansów na przesunięcie 3 mln zł ze środków inwestycyjnych na środki programowe Zespół Finansów Polonijnych (ZFP) miał do dyspozycji 3 mln 427 tys. zł na działalność programową i 2 mln 229 tys. zł na wnioski inwestycyjne. Oczekiwania wnioskodawców były jednak znacznie większe: 11,5 mln zł na działalność programową i 2 mln zł na zadania inwestycyjne. - Rozdzieliliśmy, praktycznie rzecz biorąc, wszystkie pieniądze, jakie mamy - zapewnił przewodniczący Zespołu Piotr Miszczuk. Jak mówił, ZFP koncentrował się głównie na działaniach organizacji charakteryzujących się ciągłością zadań oraz na działaniach Caritas dotyczących wypoczynku dzieci i młodzieży. - Nasze decyzje podyktowane były brakiem środków finansowych - tłumaczył.
W czasie spotkania senatorów z przedstawicielami części polskich stowarzyszeń i fundacji działających na rzecz Polaków pozostających poza granicami kraju temperatura dyskusji rosła z minuty na minutę. Nie zabrakło pytań o kryteria przyznawania dotacji. Momentami miało się wrażenie, że nasi rodacy mieszkający za granicą liczą jedynie na pomoc finansową. Na szczęście ostateczna konkluzja była nieco bardziej optymistyczna. Otóż priorytetem winna być młodzież, gdyż nie ma lepszej metody propagowania polskości niż wizyty młodych ludzi w Polsce. - Chodzi o to, by młodzież przybywała do Polski i poznawała kraj swoich ojców i dziadów - powiedział Ryszard Janusz Bender, przewodniczący Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą
Zrodlo> List Informacyjny EUWP nr.6-2006