PSKO - Forum dyskusyjne

aga_aga

Temat mojej wiadomości brzmi banalnie, ale mój dylemat jest ogromny. cieszę się, że znalazłam to forum, gdyż wydaje mi się, że wielu z Was było w podobnej sytuacji jak ja...w czasie ostatnich wakacj wyjechałam do pracy w Szkocji, by zasilić mój skromny, studencki budżet. Niespodziewanie poznałam wspaniałego mężczyznę- Bułgara, w którym sie zakochałam. Obydwoje byliśmy bardzo odpowiedzialni i wiedzieliśmy, że to wszystko skończy się, gdy wrócę do Polski, jednakże teraz nie możemy zapomniec, raczej nie chcemy...jesteśmy świadomi, problemów z jakimi będziemy musieli sie zmierzyć chcąc być razem, myslimy o emigracji do Anglii, gdyż wiemy, że żadne z nas w Polsce ani w Bułgarii się nie odnajdzie. Proszę, napiszcie z własnego doświadczenia czy opłaca się, Waszym zdaniem, zrezygnować ze wszystkiego- rodziny, przyjaciół i wyjechać na emigrację, czy po czasie zrobilibyście tak samo?

Grazynka2

Dla mnie miłość jest nie tylko źródłem, ale i najbardziej intensywnym przejawem życia. Dla mnie miłość przejawia się prawdomównością, dobrem, wszechmocą, szczęściem, które stwarza i ocala. Dlatego jestem szczęśliwa mając męża Bułgara z którym poznałam się wiele lat temu na studiach w Polsce. Ale jest to sprawa bardzo indywidualna i osobista każdego człowieka. Recepty na szczęście nie ma. Istnieje głęboka potrzeba miłości. Nie ma człowieka, który by nie pragnął kochać. Sęk w tym, że czasem przytrafia się miłość nieszczęśliwa. A tęsknota za własnym krajem zawsze pozostaje i za bliskimi sercu w dalekiej ojczyźnie.

Polak · Gość

Nie daj sie dziewczyno nabrac, oni wszyscy sa fajni na poczatku a potem im sloma z butow wychodzi wiec uwazaj. Na pewno znajdziesz wartosciowego Polaka, a Bulgar jest dobry na zdjeciu. Wiem, ze za chwile poleca na mnie gromy, ale obejrzyjcie sie jak przecietnie wyglada rodzina polsko-bulgarska, na poczatku wszystko jest dobrze a potem kazdy zyje swoim zyciem, chyba ze ktos odpuszcza i sie podporzadkowuje drugiemu.

aga_aga

Dziękuję, że podzieliliście się swoim zdaniem :)Naprawde, nie jestem dziewczyną, która traci głowę dla pierwszego-lepszego ''egzotycznego'' mężczyzny. Nie jest łatwo spotkać kogoś, kto ma podobne poglądy na życie, z kim się ma więcej tematów do rozmów po angielsku, niż z większością Polaków po polsku. Wiem, że decyduję się na coś bardzo trudnego, ale chyba lepiej żałować tego, czego się spróbowało, niż żałować tego, że się nie spróbowało.

Gość

I ja mysle, ze powinnas zaryzykowac jesli to prawdziwe uczucie. Ja tez jestem z Bulgarem od wielu lat i jakos nie zauwazylam tej "slomy z butow". Nie wiem czemu ten Pan powyzej wypowiada sie tak niepozytywnie - nie wszyscy Bulgarzy sa cyganami. My mieszkamy w Bulgarii, bo moj maz ma tu firme, wiec nie bylo innego wyjscia. Niestety tesknota za krajem pozostaje. Ja tesknie za Polska ze wszystkimi jej plusami i minusami.

rodaczka · Gość

Choć uważamy się za naród wybrany, prawy, dobrze wychowany o wysokiej moralności wierzący; polscy panowie czasem wręcz na siłę całują panie w rękę podnosząc ją wysoko do swych obleśnych ust, to jednak na każdym kroku wychodzi nam z butów ta nasza polska megalomania, nie mająca nic wsólnego z otaczającą nas rzeczywistością. Przykładem tej megalomani jest wypowiedź nijakiego „gościa” na formu . I właśnie ta nasza megalomania powoduje, że nie jesteśmy zbyt lubiani w świecie globalnym, choć uważamy się za ludzi o demokratycznym spojrzeniu. Ludzi nie powinno się dzielić na białych i czarnych, bo jest to naganne. Jacy są Bułgarzy... trudno w kilku zdaniach o tym napisać. Są na pewno bardzo serdeczni w stosunku do otoczenia, bardzo gościnni, oddani swej rodzinie, nie upijają się, troskliwi w stosunku do najbliższych i wierni jako przyjaciele. Bułgarscy mężczyźni są bardzo dobrymi partnerami w sypialni i mają niesporzyte siły „Amora”. Mężczyźni bułgarscy na pewno nigdy nie wybaczają swym partnerkom zdrady. Wówczas związek ulega całkowitemu rozbiciu. Kochają bardzo namiętnie swoje wybranki i są gotowi do wielu poświęceń. Mężczyzna bułgarski lubi rządzić w rodzinie i do niego należy ostatnie zdanie w ważnych kwestiach. Jest jednak skłonny do wielu ustępstw gdy druga połowa potrafi go przekonać o innym punkcie widzenia. Życzę Pani wielu szczęśliwych lat ze swym wybranym Bułgarem.

Polak · Gość

Bulgarscy mezczyzni to pija ta swoja rakije z salatka, a w lozku wspomagaja sie Wiagra i to jest cala prawda i do tego sa leniwi.

Listek · Gość

Polaku, skąd u Ciebie te kompleksy....

Irbisek · Gość

Ola · Gość

Mam męża Bułgara i z całą odpowiedzialnością mogę powiedzieć, że nasz związek jest bardzo partnerski i szczęśliwy. Jesteśmy małżeństwem od wielu lat, mamy już dorosłe dzieci. Mąż nigdy mnie nie zawiódł, opanował doskonale język polski, choć nie zawsze rozmawiamy po polsku. Mamy do siebie zaufanie i obdarzamy się wzajemnym uczuciem. Bułgarscy mężczyźni są rodzinni, ale to oczywiście wszystko zależy od człowieka, niezależnie jakiej jest narodowości. Bułgarzy może nie posiadają takiej lekkości w zachowaniu, jak Polacy. Ale są na pewno mniej fałszywi. [/list][/code]

jolik · Gość

Wprawdzie nie mam partnera Bułgara, ale za to mój tata jest Bułgarem, jest wspaniałym ojcem i dziadkiem a małżeństwo moich rodziców było bardzo udane (piszę w czasie przeszłym bo mama już nie żyje). Często jeżdzę do Bułgarii i mam okazję porównać mentalność Bułgarów i Polaków, Bułgarzy przedewszystkim nie są chamscy i nie są alkoholikami tak jak Polacy. Naród Bułgarski jest bardzo otwarty i serdeczny, czego niestety nie można powiedzieć o Polakach...........

Melania100 · Gość

Zgadzam sie z powyzsza wypowiedzia. Tak, narod bulgarski jest bardziej szczery i bardziej otwarty, niz my Polacy. Do sąsiada bułgarskiego możesz zapukać nawet w nocy, jeśli coś się wydarzy. Otworzy Tobie drzwi i pozwoli wejść do mieszkania. Pomoże i nie będzie się dziwił, że o tak późnej porze go niepokoisz. Do przjaciół bułgarskich możesz wpaść nie zapowiadając swej wizyty, mogą być nie przygotowani do tych odwiedzin, ale ugoszczą Cię szklanką kawy czy herbaty. Polacy obecnie bardzo się zmienili. Interesuje ich głównie na jaką partię głosowałeś i czy chodzisz do kościoła. Wśród młodych ludzi jest też spora grupa fanatyków i "aniołków".

ja · Gość

czesc ja mam podobny problem,jestem 18latka,w tegoroczne wakacje rowniez wyjechalam do Szkocji,poznalam tam wspanialego mezczyzne,Bulgara,zasypywal mnie przez te 2,5miesiaca nie lada komplementami,do niczego nie doszlo,ale czulismy sie bardzo swobodnie w swoim towarzystwie,opiekowal sie mna na roznych imprezach chociaz ze nie musial,bylo widac jakies zaangazowanie...nasi najblizsi znajomi kibicowali nam,mowili"daj mu szanse","uda wam sie,moze warto sprobowac".Widzieli ta niebagatelna chemie miedzy nami.Kiedy wyjezdzalam,powiedzial ze bedzie na mnie czekal,2lata poki szkoly nie skoncze.Ze razem w Szkocji zamieszkamy i w ogole.Wrocilam pod koniec wrzesnia z placzem i do tej pory nie moge sie odnalezc po tych wszystkich przebytych z nim chwilach.nadal mamy kontakt,chce abym w 2012 tez przyjechala,ale znowu teraz najwiekszy problem stwarzaja moi rodzice,nie zgadzaja sie,kiedy ja tak cholernie za nim tesknie,brakuje mi tego bezpieczenstwa i ciepla... jakie zycie jest niesprawiedliwe.Na dodatek znajomi stamtad wypytuja mnie czy przyjade,ze mam dac nam szanse .. co wy o tym myslicie? pomocy!! aaa i jeszcze wiaze sie z tym spora roznica wieku,12lat...ktorej w ogole nie odczuwalismy.

Renia

Trudno dawać Tobie jakieś rady, znając tylko fragment Twojego oczarowania tym bułgarskim mężczyzną. Znaliście się zaledwie ponad 2 miesiące. Może, jeśli naprawdę wiąże was autentyczne uczucie, zaproś go do Polski i przedstaw swoim rodzicom, którzy nie znając człowieka w którym się zakochałaś, boją się po prostu o swoją 18 letnią córkę. W Polsce krążą od dość już długiego czasu bardzo złe opinie o Bułgarach. Są one krzywdzące i bardzo niesprawiedliwe. Niszczycielska opinia o tym pięknym kraju jest spowodowana wędrującymi Romami z bułgarskim obywatelstwem. Bułgarzy nie mają z nimi nic wspólnego, choć żyją na jednej ziemi. Bułgarscy mężczyźni są optymistyczni i bardzo rodzinni oraz czuli dla swych partnerek. Ale musisz także wiedzieć, że wchodząc w związek z człowiekiem innej narodowości, będziesz musiała przestawić się nieraz na jego mentalnośc, szanować także jego tradycje i mieć sporo odwagi w sercu, by zrozumieć jego inność. Czy stać Cię na to?

Jasemina

Moj maz jest Bulgarem. Poznalismy sie na studiach w Polsce i minelo juz wiele lat od naszego slubu. Bardzo sie kochamy i szanujemy, mamy dorosle dzieci w Twoim wieku. Gdy czlowiek ma 18 lat mysli wylacznie sercem...tak jak Ty teraz. Bez zaufania nie ma malzenstwa, rodziny w dalszej kolejnosci. Zaufanie to inna nazwa milosci. Twoj znajomy Bulgar powiedzial, ze bedzie czekac na Ciebie nawet 2 lata. A wiec daj mu szanse, jesli Cie kocha sam znajdzie droge do Ciebie. Jestes bardzo mloda i zapewne nie zdajesz sobie sprawy, ze malzenstwa mieszane, niezaleznie czy z Anglikiem, Szkotem, Szwedem, Francuzem, Grekiem, czy Bulgarem, bardzo komplikuja zycie. Mozna powiedziec, ze zmieniaja je o 180 stopni i czesto wyciskaja z oczu lzy, pomimo wielkiej milosci do danego czlowieka. W uciekajacym do przodu zyciu zaczynaja sie pojawiac pytania, na ktore trudno odpowiedziec. Jak ma sie toczyc Wasze zycie jesli postanowicie byc razem? On prawdopodobnie pozostanie w Szkocji i Ty tam wyjedziesz. O tym zapewne tez mysla Twoi rodzice martwiac sie o Ciebie. Na obcej ziemi, dwoje cudzoziemcy o roznej narodowosci, zupelnie bez korzeni. Bo nigdy nie bedziesz ani Ty, ani On u siebie, zadne z Was. Jestes mloda i nie mozesz w tym momencie pojac, jak bardzo bedzie Tobie brakowalo tej zwyklej milosci matczynej i tej ojcowskiej madrosci.